Rondje Pampus herfst 2020: Oogsttijd voor NED51

Was het door Corona, omdat het seizoen zo laat op gang kwam?
De ronde van Texel die niet door was gegaan?
Het verlangen de zomer te verlengen?
In ieder geval was het aantal inschrijvingen voor rondje Pampus verrassend hoog.

De windverwachting was echter wisselvallig en onbetrouwbaar. In de F18 app kwamen verontrustende berichten: Iemand sprak van een lagedrukgebied boven Nederland, dat alle kanten op kon, van windstil tot 40 knopen. Men zou de baan kunnen inkorten om de veiligheid te kunnen waarborgen. De geplande paella party werd gecanceld. En vlak daarna verscheen een plaatje van de ravage aan het catamaranstrand na storm in België. Kortom, onheilspellende berichten die eens te meer duidelijk maakten dat we als zeilers afhankelijk zijn van moeder natuur. En van de wedstrijdleiding. Vrijdagmiddag viel het besluit: Geen Rondje Pampus op zaterdag. Het zal de jarenlange ervaring zijn, maar de wedstrijdleiding had de uitgestelde ronde op zondag niet beter kunnen timen: Van start tot finish voor de top 10, waaide het vrij constant 13-18 knopen. Deze goede wind en de 37 catamarans aan de start, vormden de basis ingrediënten voor een fantastische zeildag op ons schitterende Markermeer.

Na het startschot verspreidden de boten zich snel over het IJmeer op het eerste lange aan-de-windse rak naar de boei bij de noordwesthoek van Flevoland. De grote cats sloegen daar rechtsaf richting Blocq van Kuffeler, de kleine cats rondden de boei en keerden westwaarts richting Pampus. Na Pampus was het verder downwind zoeken naar de K-boei die bakboord gerond moest worden, oploeven naar de startboei en dan nog 2 rondjes. Al met al goed voor bijna 85 km voor de grote cats.

Voor ons bleek het oogsttijd. De trainingsuren in het voorjaar vanuit Muiderzand, een vakantieweek op Texel, de vuurdoop op zee in Bergen, maar vooral de ervaringen tijdens het ONK in Medemblik een week geleden, betaalden zich terug in een bijna perfecte race. Een goede start gaf ons direct vrije wind, waardoor we tot de eerste boei aansluiting hielden bij de top. Hoewel die daarna en helemaal downwind steeds verder uit ons zicht verdween, bleven we een voorsprong houden op het veld achter ons. Dit was een nieuwe ervaring. Achterom kijken voelde als de goden verzoeken. We hadden vaker ervaren hoe snel je een voorsprong kunt verliezen. Dus hielden we de blik vooruit met de focus op tell-tales, wind en af en toe een tegenstander, die het tot aan de laatste boei spannend hield. In een flow gleden we over de finish. Trainen is te gek, maar oogsten is groots.

Terug in de haven nam de wind snel af. Tijdens de hapjes, biertjes en bitterballen, hoorden we tot ruim twee uur na het finishen van de snelsten, de toeter voor de boten die binnen dreven.

Terecht was er Berenburg en extra aandacht voor de volhouders die verkleumd voor Pampus bleven liggen, maar de mooiste woorden waren natuurlijk voor de winnaars:

Grote cats:
1. Albert en Mitchel Steenman
2. Hans en Marius van Dam
3. Leon van Dalfsen en Floris Hoppenbrouwer

Kleine cats:
1. Reinout den Teuling
2. Bob Nobels
3. Eugene Philipszoon

Gefeliciteerd mannen! En natuurlijk veel dank aan de organisatie, ondanks de onstuimige aanloop, werd het een geweldig evenement, met een goed gevulde goodiebag voor onderweg en een gezellige afsluitende borrel aan het strand.

Tot volgend jaar!

Maud van Toorenburg en Theodoor Gijsbers (NED51)