Watersportdag 7 juli 2002:

Tradities ontstaan bij de Roerkoning niet langzaam maar ineens. Zo ook het verzamelen voor de jaarlijkse watersportdag op een volstrekt onzalige plek als het parkeerterrein op het Stationsplein. Je weet wel, bij de Febo. Daar sta je dan, ’s ochtends vroeg, met een groep lotgenoten te genieten van de bakgeur van patatjes en aanverwant consumeerbaar goed. Na een snelle rit naar de Vinkeveense plassen, een korte koffie break bij restaurant Bon (hoezo tradities...) kozen we het sop in vijf Centaur’s. Altijd weer een verademing om met een Centaur te varen. Vooral als je een heel seizoen in een Valk hebt gevaren. Valken zijn fijne boten, maar een Centaur, met zijn rondspant, reageert een stuk soepeler op het water en op het roerblad.

De wedstrijd:
De feestcommissie had een stevig programma opgesteld voor vandaag want na een korte verkenningstocht konden we ons opmaken voor de eerste wedstrijd. Een parcours kris kras over de plas, met als handicap voor elke boot die als 1^e de boei rond, de taak om de boei nogmaals te ronden. Hilariteit volop dus, vooral als alle boten op één na, niet weten dat even genummerde boeien rood zijn, oneven genummerde groen, daarbij ook niet thuis zijn in het tientallig cijfer stelsel en niet weten dat rode boeien anders van vorm zijn dan groene. Gevolg natuurlijk dat slechts één boot (ja heel goed Liesbeth en Leonard) de prijs in de wacht kon slepen. Die prijs: een ruikertje, persoonlijk geplukt door John R. te A.

De puzzeltocht:
De middag werd besteed aan een complexe puzzeltocht waarbij de regels tijdens de tocht, zo leek het,  sterk veranderden. Op allerlei plekken op de vele eilandjes van de Vinkeveense plassen, waar je maar nauwelijks met goed fatsoen met een zeilboot kon komen, waren door de feestcommissie, vlaggetjes opgehangen met daarop: letters. Die letters, daar kon je, als je geholpen wordt door minstens 12 zeegoden een beroemd Roerkoning spreekwoord van maken. Het spreekwoord ga ik hier niet verklappen anders kan de navolgende generaties deze niet meer raden. Naast het raden van het spreekwoord, moest natuurlijk ook nog even de boot voor top en takel liggen en de echte ‘die hards’ zorgden nog even voor een demo achteruit zeilen. Iets wat ook met een Centaur heel gemakkelijk gaat.

Het Roerkoning Zeilcertificaat:
Wellicht voor de laatste keer dat de Roerkoning de CWO certificaten mocht uitreiken want komende jaren zullen we het weer ouderwets moeten doen met het unieke Roerkoning Zeilcertificaat. Dit felbegeerde certificaat wordt misschien zelfs voor oud cursisten, reeds in bezit van een CWO certificaat,  een uitdaging om te bemachtigen. De uitreiking is altijd weer een moment van voldoening voor de cursisten. Maar ook voor de kielbootcommissie die ook dit jaar er weer in geslaagd is om het cursusjaar helemaal goed georganiseerd te krijgen. Bedankt Liesbeth, Priene, Roosmarijn en Jan!

Het weer:
Een loodgrijze dreigende lucht begon zich steeds meer af te tekenen aan de hemel. Maar de weergoden waren ons uitermate gunstig gezind, want dit dreigende weer trok langs de Vinkeveense plassen weg en bracht ons wind.

De poeet:
Tja, bij dat prachtige beeld van het weer komt de dichter in de mens naar boven en voor je het weet dan roep je .... “O hollands landschap, daar waar de grijze slierten asfalt de groene polders doorsnijden, begeleid door stalen zuilen van licht en molens met metalen wieken...” 

De pluim:
De feestcommissie, Harrie Heym en John Rijpstra, was er weer in geslaagd de organisatie rond te krijgen van een toffe zeildag vol met lekkere hapjes, drankjes en soep in en om de Roerkoning tent. Daarom ook voor hen een welverdiende pluim voor het regelen van deze gezellige zeildag.

Peter Duncker.